Άνθρωπος και Θεάνθρωπος- Μελετήματα Ορθοδόξου Θεολογίας- Μεταξύ δύο φιλοσοφιών (Αγ.Ἰουστῖνος Πόποβιτς)
“…Ἡ επίγεια ζωή τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία ἀδιάκοπος πάλη μέ τόν θάνατο – μέ τούς προδρόμους του καί τούς συνοδούς του. Ἐδῶ ποτέ δέν ὑπάρχει ἀνακωχή.
Ὁ θάνατος ἐπιτίθεται συνεχῶς κατά τοῦ ἀνθρώπου, καί ἔξωθεν καί ἔσωθεν.
Ἀπό αὐτήν τήν κατάσταση ὑπάρχει μόνο μία διέξοδος, μόνο μία σωτηρία: Ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί ἡ δι’ αὐτῆς νίκη ἐπί τοῦ θανάτου εἰς ὅλους τούς κόσμους.
Ὅπως ὁ θάνατος εἶναι ἡ πηγή ὅλων τῶν πικριῶν, εἶναι ἡ καθολική πικρία, ἔτσι καί ἡ ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ εἶναι ἡ πηγή κάθε χαρᾶς, εἶναι ἡ καθολική χαρά.
Ἀρκεῖ νά ἀνοίξει ὁ ἄνθρωπος τούς πνευματικούς ὁφθαλμούς του, καί τότε δέν μπορεῖ παρά νά αἰσθανθεῖ καί νά δεῖ ὅτι ὁ Ἁναστάς Κύριος εἶναι ὁ Μόνος πού δίδει νόημα καί χαρά αληθινή εἰς τήν πικρή ζωή τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς γῆς.
Αὐτός καί οὐδέν ἄλλο καί οὐδεῖς ἄλλος…”
Χριστός Ανέστη!
