Δεν ήταν τυχαία η επιλογή της ημέρας για το πασχαλινό μας παζάρι: Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Γιατί και η δική μας πορεία, ως γονέων που στηρίζουμε το μοναδικό δημόσιο Παιδοκαρδιοχειρουργικό Κέντρο της Ελλάδας, είναι σταυρική, κοπιώδης και ανηφορική. Όμως, δεν χάνουμε το θάρρος μας, αφού μετά την σταύρωση ακολουθεί η Ανάσταση!
Πρόγευση της Αναστάσεως και αφορμή για ανοιξιάτικη διάθεση και ανάταση της ψυχής μας αποτέλεσε και η ευκαιρία που μας δόθηκε από την ενορία Παναγίας Μυρτιδιώτισσας Αλίμου να φιλοξενηθεί εκεί το πασχαλινό μας παζάρι. Νησιώτικη αρχιτεκτονική, ήλιος λαμπρός, αεράκι που ανέμιζε τα μαλλιά μας… Αρκετά, για να μεταφερθούμε νοερά στα Κύθηρα…
Ο Προϊστάμενος του ναού, Πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης π. Πολύκαρπος Κεντικελένης, μίλησε από άμβωνος για το έργο του Συλλόγου μας, αλλά και ενημέρωσε τους ευσεβείς ενορίτες για το έργο του μοναδικού δημόσιου Παιδοκαρδιοχειρουργικού Κέντρου της Ελλάδας στο Νοσοκομείο Παίδων “Η Αγία Σοφία”
Οι ενορίτες ανταποκρίθηκαν με μεγάλο ενδιαφέρον και τίμησαν εμπράκτως την προσπάθειά μας…
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους παρευρέθηκαν, συνομίλησαν μαζί μας, ενημερώθηκαν και έδειξαν την αγάπη και την στήριξή τους στον Σύλλογό μας και τον αγώνα του! Με την πολύτιμη βοήθειά σας, θα συνεχίσουμε το έργο μας!
Κλείνοντας, ας αφιερώσουμε λίγα λόγια (όπως τα διαβάσαμε στον ιστότοπο του Ιερού Ναού που μας φιλοξένησε) για την ιστορία της θαυματουργού εικόνας της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας και πώς αυτή συνδέεται με το όμορφο νησί των Κυθήρων…
Η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα είναι προστάτιδα και πολιούχος της νήσου των Κυθήρων. Η ονομασία Μυρτιδιώτισσα, ως προσωνύμιο της Παναγίας μας, προέρχεται από την εικόνα που βρέθηκε στα Κύθηρα, ανάμεσα σε μυρτιές. Από εκεί οι Κυθήριοι του Αλίμου έφεραν αυτή την παράδοση και διέδωσαν την τιμή στην Παναγία, την επονομαζομένη και Μυρτιδιώτισσα.
Πιο συγκεκριμένα, η αυθεντική εικόνα της Θεοτόκου με τον Χριστό βρέθηκε από έναν βοσκό σε μια κοιλάδα νοτιοδυτικά του νησιού γεμάτη από μυρτιές , που ονομάζεται Μυρτίδια, πιθανότατα τον 13ο αιώνα μΧ. ή κατά άλλους το 1160 ή κατά κάποιους άλλους ερευνητές τον 15ο αιώνα. Λόγω της τοποθεσίας, η Θεοτόκος έλαβε το προσωνύμιο ‘‘Μυρτιδιώτισσα” και η εικόνα ονομάστηκε εικόνα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας. Στην εικόνα αρχικά διεκρίνοντο καθαρά τα χαρακτηριστικά μέχρι στέρνων της Θεομήτορος και του Χριστού, με την πάροδο όμως του χρόνου απέκτησε σιγά-σιγά το σκούρο χρώμα. Βάσει της παράδοσης, πολύ πιθανό είναι ότι η ιστόρηση της εικόνας αυτής έγινε από τον Ευαγγελιστή Άγιο Λουκά ( 1ος μΧ αιώνας) .
Λόγω των συχνών πειρατικών επιδρομών, η εικόνα μεταφέρθηκε στο φρούριο της πρωτεύουσας των Κυθήρων, απ΄ όπου και επανήλθε στα Μυρτίδια μεταξύ του 1824 και του 1855, το δε έτος 1915 μεταφέρθηκε στην Αθήνα, μαζί με άλλες θαυματουργές εικόνες.
Η αγάπη των Κυθηρίων φύλαξε την εικόνα μέσα σε μια ολόχρυση επένδυση, αληθινό αριστούργημα, φτιαγμένο από τον κρητικό καλλιτέχνη Νικόλαο Θεόφιλο Σπαθάκη κατά το έτος 1837 (Μαρτίου 12 όπως είναι χαραγμένο).
Στο κάτω μέρος της χρυσής επένδυσης απεικονίζονται τρία θαυμαστά γεγονότα-θαύματα: η εύρεση της εικόνας από τον βοσκό, το θαύμα της θεραπείας του παραλύτου στις 24 Σεπτεμβρίου (αρχές του 17ου αιώνα) και το θαύμα της διάσωσης του φρουρίου των Κυθήρων από τους κεραυνούς (22 Ιανουαρίου 1829), κατά την διάρκεια της φύλαξης της εικόνας της Παναγίας εντός του φρουρίου του νησιού, για τον φόβο των πειρατών, που μάστιζαν τότε την Μεσόγειο.
Αξίζει να αναφερθεί ότι στο στέμμα της Πανσέπτου Εικόνας της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας υπάρχει προσαρμοσμένο «Πολυτιμότατον αδαμαντοκόλλητον εν σχήματι ημισελήνου χρυσούν κόσμημα». Σύμφωνα με όσα ο αείμνηστος Σοφοκλής Καλούτσης, ο υμνογράφος της Μυρτιδιώτισσας, διέσωσε, βρισκόταν κάποτε στα Κύθηρα κάποιος Τούρκος πλούσιος και επιφανής, εγκατεστημένος στην τουρκοκρατούμενη Κρήτη, ο οποίος ήταν Μωαμεθανός. Κάποια ημέρα παρατήρησε ασυνήθη συγκέντρωση κόσμου στην πλατεία του Μητροπολιτικού Ναού του Εσταυρωμένου στη Χώρα. Ρώτησε τι συμβαίνει και του είπαν ότι το Νησί μαστίζεται από πολύμηνη ανομβρία και γι΄ αυτό θα πραγματοποιηθεί Λιτανεία της Αγίας Εικόνας της Μυρτιδιώτισσας, η οποία είχε ήδη κατέβει από το κάστρο που φυλασσόταν τότε και βρισκόταν μέσα στον Εσταυρωμένο. Όμως ο ουρανός ήταν καταγάλανος και δεν φαινόταν ούτε ίχνος νέφους στον ορίζοντα. Ο Τούρκος εχλεύασε αυτή την ενέργεια, γιατί η λογική έλεγε ότι δεν θα φέρει αποτελέσματα. Και ήταν τόσο σίγουρος για αυτό, που δήλωσε ότι εάν μετά την Λιτανεία επακολουθήσει βροχή, θα αφιέρωνε το χρυσό κόσμημα της ημισελήνου που είχε μαζί του στην Ιερή Εικόνα. Η Λιτανεία έγινε με κατάνυξη και οι Κυθήριοι γονυκλινείς παρακάλεσαν για την λύση της ανομβρίας. Και το θαύμα έγινε. Μόλις η Ιερά Πομπή επέστρεψε στον Ναό, άρχισε να πέφτει ραγδαία βροχή. Ο αλλόθρησκος τήρησε την υπόσχεση του και αφιέρωσε το κόσμημα στην Παναγία…
